محیط مدرسه

فراخوان پرسش مهر با اهداف جلب مشارکت فرهنگیان و دانش آموزان، حساس کردن فضای فرهنگی جامعه، شناسایی علل و عوامل پیشرفت و توسعه، افزایش حس مسئولیت پذیری در مخاطبان، ایجاد اعتماد به نفس و خودباوری، آشنایی با روند جهانی شدن، علل و عوامل و پیامدهای آن، شناخت و حفظ هویت دینی و ملی و تلاش برای رفع خشونت و زمینه سازی برای تحقق صلح مبتنی بر عدالت و وحدت ملی، طراحی و ارائه گردیده است.

1. معرفی الگوهای مناسب علمی، ورزشی، فرهنگی به دانش آموزان

۲-توجه به بهداشت روانی و جسمی دانش آموزان

۳-برگزاری جنگ خنده در مراسم صبحگاهی یا اعیاد که با گفتن لطیفه های مناسب و اخلاقی باعث ایجاد شور و نشاط و تخلیه هیجانی می شود.

۴-ایجاد تابلوی اعلانات تحت عنوان ایستگاه خنده که شامل شعرهای شادی آفرین و لطیفه های مناسب می باشد.

۵- استفاده از پیام های بهداشتی شاد در تابلوی اعلانات

۶- برگزاری جشن ها به مناسبت های مختلف

۷- برگزاری جنگ شادی خانوادگی در مدرسه

۸- برگزاری مسابقات ورزشی، تفریحی، فرهنگی، هنری و علمی بین دانش آموزان

۹- آموزش مهارت های زندگی (خودآگاهی، همدلی، ارتباط مؤثر، تصمیم گیری، حل مسأله، تفکر خلاق، تفکر انتقادی، توانایی حل مسئله، توانایی مقابله با استرس)

۱۰- برگزاری نمایشگاه آثار دانش آموزان

۱۱- برگزاری برنامه های صبحگاهی بانشاط و پربار همراه با موسیقی و ورزش

۱۲- کمک جهت رفع مشکلات دانش آموزان

۱۳- ایجاد تفکر مثبت نگری در دانش آموزان

۱۴- ارائه مفاهیم و ظرایف دینی به شیوه های جذاب

۱۵- روی آوردن به روش های سنتی و پرورشی در محیط مدرسه و اجرای یک برنامه جدید در هر روز یا هفته در زمانی مشخص در حدود ۱۰ دقیقه که زنگ استراحت پیشنهاد می شود.

روانشناسی به نام دیوید مایرز، سلامت روانی فرد را در میزان داشتن سرخوشی فرد می‌داند و سرخوشی (خوشحالی) را چنین تعریف می‌کند: «نوعی احساس امنیت. احساس این که زندگی به طور کلی به خوبی می‌گذرد»‏.

این حالت خوشی و نشاط،زودگذر نیست و دارای دوام نسبتا پایداری است که بستگی به عوامل متعددی دارد.‏

به گفته « مایرز» خوشحالی به سن یا میزان درآمد، مرد یا زن بودن بستگی ندارد، ولی به بعضی خصوصیات شخصیت فرد و مهارت‌های او، داشتن روابط نزدیک با دیگران و برخورداری از اعتقادات مذهبی و عمل کردن به آنها مربوط است.‏

امروزه یکی از بزرگترین دغدغه‌های اولیا پیدا کردن محیطی امن جهت آموزش کودکان خود می‌باشد. از سوی دیگر مربیان، در پی روش‌هایی نوین برای جذب دانش آموزان و علاقمند کردن آنان به محیط‌های آموزشی می‌باشند.

به نظر شما وقتی کودک ۷ ساله‌ای پس از چند روز مدرسه رفتن وملاقات بامعلمش که با او برخورد محبت آمیزی داشته، به مدرسه علاقمند می‌شود وصبح ها پیش از موعد مقرر به مدرسه می رودوبه مادرش می‌گوید: (وقتی بزرگ شدم می‌خواهم معلم شوم.) چه اتفاقی افتاده است؟ یا وقتی نوجوان ۱۲ ساله‌ای با استفاده از آزمایشگاه‌های زبان، لغات ومفاهیم جدیدی را در یک زبان بیگانه فرا می‌گیرد وازپیشرفت خود راضی است چه حادثه‌ای رخ داده است؟ باید بدانیم که کودکان هدیه‌های الهی هستند و درون کودکان آمادهٔ دریافت هر چیزی از خوبی‌ها و بدی‌ها می‌باشد. یادگیری صرفاً در محیط آموزشی انجام نمی‌گیرد بلکه کودکان در هر لحظه در حال یادگیری می‌باشند.

ایجاد انگیزه و هدف، شرایط محیط آموزشی، روش تدریس و بر خورد معلمان از عوامل مؤثر برای ایجاد محیط امن جهت یادگیری می‌باشند. یادگیری معلول انگیزه‌های متفاوتی است. از مهم‌ترین آن‌ها میل ورغبت دانش آموز به آموختن است که باعث می‌شود اورا به فعالیت وادارد. عامل دیگر انگیزه، هدف است که به انسان جهت می‌دهد اگر انسان هدف قابل وصولی داشته باشد اورا به خواستن وطلب کردن وادار می کندونیروی لازم برای فعالیت را به او می‌دهد وسبب پیدایش اراده در او می‌شود.

۱. نور و عوامل مربوط به آن مانند میزان و شدت نور، نوع نور (طبیعی یا مصنوعی)

۲. ابعاد ظاهری کلاس شامل دیوار، درب و کف کلاس، سرانه مساحت و سرانه فضا

۳. رنگ و تأثیر آن بر آموزش و محیط‌های آموزشی

۴. حرارت و تهویه کلاس

۵. صدا و عوامل مربوط به آن

۶. سازماندهی و آرایش کلاس

اگر معلم یادگیری را فقط کسب معلومات بداند و از روشهای غیرفعال استفاده کند و مطالب را طوطی وار از دانش آموز بخواهد، با اصول یادگیری آشنا نباشد مسلم است که در تقویت کنجکاوی وپرورش استعداد وتفکر علمی شاگردان موفقیتی بدست نخواهد آورد. اگر معلم خودرا راهنما وایجاد کننده شرایط مطلوب یادگیری بداند، به جای انتقال اطلاعات، روش کسب تجربه را به شاگردان می‌آموزد وآنان را در برخورد با مسائل فعالتر خواهد کرد. و با چنین روشی، شاگرد فقط حقایق علمی را یاد نمی‌گیرد بلکه با روشهای کسب معرفت نیز آشنا می‌شود. ودر فرایند یادگیری، ابتکار وخلاقیت خودرا به کار خواهد انداخت.

خانواده، اولین و بادوام‌ترین عامل تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان و زمینه‌ساز رشد جسمانی، اخلاقی، عقلانی و عاطفی‌ آنان است. فرزندان ما در خانواده رشد می‌کنند، بزرگ می‌شوند، صفات مثبت و منفی را یاد می‌گیرند و آنچه را یاد می‌گیرند به دیگران تعمیم می‌دهند، بنابراین باید محیطی را در خانواده خود فراهم کنیم تا آکنده از صفا و شادی و نشاط باشد.

فراخوان پرسش مهر با اهداف جلب مشارکت فرهنگیان و دانش آموزان، حساس کردن فضای فرهنگی جامعه، شناسایی علل و عوامل پیشرفت و توسعه، افزایش حس مسئولیت پذیری در مخاطبان، ایجاد اعتماد به نفس و خودباوری، آشنایی با روند جهانی شدن، علل و عوامل و پیامدهای آن، شناخت و حفظ هویت دینی و ملی و تلاش برای رفع خشونت و زمینه سازی برای تحقق صلح مبتنی بر عدالت و وحدت ملی، طراحی و ارائه گردیده است.

1. معرفی الگوهای مناسب علمی، ورزشی، فرهنگی به دانش آموزان

۲-توجه به بهداشت روانی و جسمی دانش آموزان

۳-برگزاری جنگ خنده در مراسم صبحگاهی یا اعیاد که با گفتن لطیفه های مناسب و اخلاقی باعث ایجاد شور و نشاط و تخلیه هیجانی می شود.

۴-ایجاد تابلوی اعلانات تحت عنوان ایستگاه خنده که شامل شعرهای شادی آفرین و لطیفه های مناسب می باشد.

۵- استفاده از پیام های بهداشتی شاد در تابلوی اعلانات

۶- برگزاری جشن ها به مناسبت های مختلف

۷- برگزاری جنگ شادی خانوادگی در مدرسه

۸- برگزاری مسابقات ورزشی، تفریحی، فرهنگی، هنری و علمی بین دانش آموزان

۹- آموزش مهارت های زندگی (خودآگاهی، همدلی، ارتباط مؤثر، تصمیم گیری، حل مسأله، تفکر خلاق، تفکر انتقادی، توانایی حل مسئله، توانایی مقابله با استرس)

۱۰- برگزاری نمایشگاه آثار دانش آموزان

۱۱- برگزاری برنامه های صبحگاهی بانشاط و پربار همراه با موسیقی و ورزش

۱۲- کمک جهت رفع مشکلات دانش آموزان

۱۳- ایجاد تفکر مثبت نگری در دانش آموزان

۱۴- ارائه مفاهیم و ظرایف دینی به شیوه های جذاب

۱۵- روی آوردن به روش های سنتی و پرورشی در محیط مدرسه و اجرای یک برنامه جدید در هر روز یا هفته در زمانی مشخص در حدود ۱۰ دقیقه که زنگ استراحت پیشنهاد می شود.

روانشناسی به نام دیوید مایرز، سلامت روانی فرد را در میزان داشتن سرخوشی فرد می‌داند و سرخوشی (خوشحالی) را چنین تعریف می‌کند: «نوعی احساس امنیت. احساس این که زندگی به طور کلی به خوبی می‌گذرد»‏.

این حالت خوشی و نشاط،زودگذر نیست و دارای دوام نسبتا پایداری است که بستگی به عوامل متعددی دارد.‏

به گفته « مایرز» خوشحالی به سن یا میزان درآمد، مرد یا زن بودن بستگی ندارد، ولی به بعضی خصوصیات شخصیت فرد و مهارت‌های او، داشتن روابط نزدیک با دیگران و برخورداری از اعتقادات مذهبی و عمل کردن به آنها مربوط است.‏

امروزه یکی از بزرگترین دغدغه‌های اولیا پیدا کردن محیطی امن جهت آموزش کودکان خود می‌باشد. از سوی دیگر مربیان، در پی روش‌هایی نوین برای جذب دانش آموزان و علاقمند کردن آنان به محیط‌های آموزشی می‌باشند.

به نظر شما وقتی کودک ۷ ساله‌ای پس از چند روز مدرسه رفتن وملاقات بامعلمش که با او برخورد محبت آمیزی داشته، به مدرسه علاقمند می‌شود وصبح ها پیش از موعد مقرر به مدرسه می رودوبه مادرش می‌گوید: (وقتی بزرگ شدم می‌خواهم معلم شوم.) چه اتفاقی افتاده است؟ یا وقتی نوجوان ۱۲ ساله‌ای با استفاده از آزمایشگاه‌های زبان، لغات ومفاهیم جدیدی را در یک زبان بیگانه فرا می‌گیرد وازپیشرفت خود راضی است چه حادثه‌ای رخ داده است؟ باید بدانیم که کودکان هدیه‌های الهی هستند و درون کودکان آمادهٔ دریافت هر چیزی از خوبی‌ها و بدی‌ها می‌باشد. یادگیری صرفاً در محیط آموزشی انجام نمی‌گیرد بلکه کودکان در هر لحظه در حال یادگیری می‌باشند.

ایجاد انگیزه و هدف، شرایط محیط آموزشی، روش تدریس و بر خورد معلمان از عوامل مؤثر برای ایجاد محیط امن جهت یادگیری می‌باشند. یادگیری معلول انگیزه‌های متفاوتی است. از مهم‌ترین آن‌ها میل ورغبت دانش آموز به آموختن است که باعث می‌شود اورا به فعالیت وادارد. عامل دیگر انگیزه، هدف است که به انسان جهت می‌دهد اگر انسان هدف قابل وصولی داشته باشد اورا به خواستن وطلب کردن وادار می کندونیروی لازم برای فعالیت را به او می‌دهد وسبب پیدایش اراده در او می‌شود.

۱. نور و عوامل مربوط به آن مانند میزان و شدت نور، نوع نور (طبیعی یا مصنوعی)

۲. ابعاد ظاهری کلاس شامل دیوار، درب و کف کلاس، سرانه مساحت و سرانه فضا

۳. رنگ و تأثیر آن بر آموزش و محیط‌های آموزشی

۴. حرارت و تهویه کلاس

۵. صدا و عوامل مربوط به آن

۶. سازماندهی و آرایش کلاس

اگر معلم یادگیری را فقط کسب معلومات بداند و از روشهای غیرفعال استفاده کند و مطالب را طوطی وار از دانش آموز بخواهد، با اصول یادگیری آشنا نباشد مسلم است که در تقویت کنجکاوی وپرورش استعداد وتفکر علمی شاگردان موفقیتی بدست نخواهد آورد. اگر معلم خودرا راهنما وایجاد کننده شرایط مطلوب یادگیری بداند، به جای انتقال اطلاعات، روش کسب تجربه را به شاگردان می‌آموزد وآنان را در برخورد با مسائل فعالتر خواهد کرد. و با چنین روشی، شاگرد فقط حقایق علمی را یاد نمی‌گیرد بلکه با روشهای کسب معرفت نیز آشنا می‌شود. ودر فرایند یادگیری، ابتکار وخلاقیت خودرا به کار خواهد انداخت.

خانواده، اولین و بادوام‌ترین عامل تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان و زمینه‌ساز رشد جسمانی، اخلاقی، عقلانی و عاطفی‌ آنان است. فرزندان ما در خانواده رشد می‌کنند، بزرگ می‌شوند، صفات مثبت و منفی را یاد می‌گیرند و آنچه را یاد می‌گیرند به دیگران تعمیم می‌دهند، بنابراین باید محیطی را در خانواده خود فراهم کنیم تا آکنده از صفا و شادی و نشاط باشد.